Een jongen genezen van 26 aandoeningen

Evangelist R.W. Schambach

 

Laat mij u deelgenoot maken van één van de grootste getuigenissen van Gods onbegrensde, genezende kracht in de 20e eeuw. Evangelist R.W. Schambach was ooggetuige van deze dramatische genezing tijdens de bediening van A.A. Alen.

Het grootste wonder dat ik ooit met eigen ogen aanschouwde, gebeurde in 1958. Een vrouw bracht haar zoon, die met 26 aandoeningen was geboren. Hij was blind geboren. Zijn ogen waren troebel en niemand wist welke kleur ze hadden. Zijn tong hing uit zijn mond op z'n kin. Hij had zijn tong nog nooit in zijn mond gehad. Beide armen waren verlamd, in elkaar verstrengeld, de ellebogen staken in z'n kleine buikje. Beide benen waren kreupel en misvormd. Hij was zonder voeten geboren en had klompjes als voeten. Hij droeg geen schoenen. Je doet geen schoenen aan klompjes, je doet schoenen aan voeten. Z'n knieën raakten z'n ellebogen en hij had een embryonale houding. Hij werd geboren zonder mannelijk geslachtsorgaan.

Dit waren nog slechts de zichtbare problemen die het jongetje had. Hij had ook gebrekkige longen, gebrekkige nieren, een slecht functionerend hart en andere interne kwalen.... 26 ernstige aandoeningen.

Ik zal die vrouw nooit vergeten. Ze kwam naar Birmingham, Alabama, (VS) waar de samenkomsten werden gehouden en bleef een hele week. Ik gaf onderwijs tijdens de middagdiensten en deed mijn best haar geloof op te bouwen. Tijdens de diensten werden gebedskaarten uitgedeeld aan hen die genezing nodig hadden. Haar gebedskaart werd niet hardop gelezen, omdat God op een andere wijze verkoos te werken. God gebruikte Zijn dienstknecht die week om hem dingen in de Geest te laten zien.

Ik kreeg bijzonder veel interesse in de jongen, omdat ik graag wilde dat hij een speciaal wonder zou ontvangen. Mijn hart ging naar hem uit. Deze lieve moeder kwam op zondagmiddag naar mij toe en zei: “Ik ben hier al de hele week.” Ik zei: “Dat weet ik.” Ze zei: “Mijn kaart is niet opgeroepen.” Ik zei: “Dat weet ik.” “Denkt u dat mijn kaart vanavond aan de beurt komt?” vroeg ze. “Ik weet het niet” antwoordde ik. “Zal de man van God mijn kaart voorlezen?” Opnieuw antwoordde ik: “Ik weet het niet.”

Toen zei ze: “Mijn geld is bijna op. Ik heb de hele week in een hotel gelogeerd en in restaurants gegeten. Ik ben in elke dienst geweest en ben nu aan mijn laatste 20 $ toe. Vijf $ is voor benzine en vijftien $ is voor de dokter op maandag.” Zij kwam van buiten de stad en had net geld genoeg om naar huis te gaan. Toen was benzine nog goedkoop en voor vijf $ kon zij precies genoeg tanken om van Birmingham terug te gaan naar Knoxville.

Ik zal nooit vergeten wat er gebeurde toen de prediker de laatste avond van de campagne op het podium kwam. Hj zei iets dat ik hem nooit eerder had horen zeggen. Hij zei: “Ik wil de collecte op een heel andere manier doen, want ik geloof dat God iets geweldigs gaat doen.” Hij vervolgde: “Vanavond gaat u God een geloofsoffer brengen. Als u niet weet wat ik bedoel: het is dat u God iets geeft wat u zich niet kunt veroorloven te geven. Als u het zich wel kunt veroorloven, komt er geen geloof aan te pas!”

Op het moment dat hij dat zei, zag ik de vrouw achteraan met haar jongetje van vier zitten. De dokter had gezegd dat hij zijn eerste verjaardag niet zou halen. Ze nam het kindje, legde hem in de armen van de vrouw naast haar en rende het gangpad af naar voren. Zij was de eerste die bij het collectemandje was en ze gooide er iets in.

Ik zat op het podium. Ik sprong eraf en keek in het mandje. Die middag had ze mij verteld hoeveel geld ze had. Weet u wat ik zag toen ik in het mandje keek? Een 20 $ biljet. Ik verdween snel achter het podium en huilde als een kind. Ik zei: “Heer, ik heb de hele week mijn best gedaan deze vrouw te leren wat geloof is. Alstublief, Jezus, geef mij het geloof wat deze vrouw getoond heeft.” Ik weet niet of ik dit had kunnen doen. En u weet ook pas of u zoiets gedaan zou kunnen hebben als u in soortgelijke omstandigheden verkeert.

De man van God begon te prediken. Toen hij 20 minuten bezig was, zei hij: “Ik word weggevoerd in de Geest.” Ik zei: “Daar gaan we dan!” Ik dacht aan dat jongetje dat opnieuw zijn kans zou mislopen. De man van God zei: “Ik kom bij een groot, wit gebouw. o, nu ben ik binnen. Het is een ziekenhuis. Ik hoor baby's huilen. Ik kom bij de kraamafdeling. Een kindje is zojuist geboren. De baby is geboren met 12,14...26 ernstige aandoeningen!”

Toen hij dat zei, mijn God, ik leefde op! Ik zei tegen mezelf: “Vanavond gaat het gebeuren!” De prediker vervolgde: “Ik hoor de dokters praten. Ze zeggen dat de baby z'n eerste verjaardag niet zal halen. Maar ze hebben het bij het verkeerde eind. De baby leeft. Ik zie hoe de moeder een koffertje pakt, de baby ligt in een reiswieg en andere dames gaan met haar mee. Ze gaan op reis. Ze stappen in een oude Ford. Ik zie de Tennessee/Alabama-grens. De auto rijdt de parkeerplaats op.” Toen zei hij: “Mevrouw, u bent hier vanavond. Breng het kindje nu bij me en God zal u 26 wonderen geven!”

Niemand heeft mij dit verhaal verteld. Ik heb het met eigen ogen gezien. Er waren tussen de 2500 en 3000 mensen in die dienst. De vrouw legde de baby in de armen van de prediker en hij begon heen en weer te lopen op het podium. Ik sprong op en ging naast hem lopen. Hij zei: “Laat iedereen z'n ogen sluiten.” Ik zei tegen mezelf: “Maar ik niet, hier zal ik doen wat de Schrift zegt: Ik zal bidden en waken! Hier heb ik de hele week al op gewacht!”

Ik zal nooit vergeten dat het eerste wat ik zag, zijn tong was, die als een elastiekje in z'n mond terugschoot. Dat was voor het eerst in 4 jaar. Terwijl zijn armen op hun plaats schoten, klonk dat als het gekraak en geknisper van brandhout. Gelijktijdig gebeurde hetzelfde met zijn benen. Vervolgens zag ik kleine draaikolkjes in zijn troebele ogen. God was bezig zijn ogen te genezen! Heel plotseling was de melkachtige kleur verdwenen en zag ik 2 prachtige, bruine ogen. De jongen was doof geboren en ik wist dat als God zijn ogen kon openen, ook zijn oren geopend zouden worden!

Toen, ten aanschouwen van iedereen, schiep God voeten! Ik zag dat de teentjes geformeerd werden. Het deed mij denken aan de klei die wij ooit voor onze kinderen kochten. Het was alsof God net een voet had gebeeldhouwd en daar de teentjes aanzette. Zijn moeder stond op het podium met opgeheven handen. De tranen stroomden over haar wangen. Ze kwam voor haar speciale wonder en Jezus stelde haar niet teleur!

Het kind had nog nooit gelopen, nooit gesproken en nooit zijn mama gezien. Broeder A.A. Allen zette hem neer. Ik zal ‘t nooit vergeten. Op dat podium begon hij te rennen en ik ging pal achter hem aan! Ik zag hoe hij in z'n moeders armen sprong en hoorde hem z'n eerste woordje zeggen: “Mama.” Lieve mensen, daar gebeurde iets bovennatuurlijks! Er kwam een kettingreactie. Aan één kant van het podium stonden 12 rolstoelen. De mensen waren hulpeloos. Sommigen waren van hun nek af verlamd! Geen enkele hoop! Toen God dat jongetje genas, stonden al die 12 mensen in die rolstoelen als op een commando van een sergeant op en begonnen te lopen, volkomen genezen door de kracht van Christus!

Zes blinde mensen met stokken (zij waren volkomen blind) werden genezen en kwamen naar voren. Ongeveer 25 mensen met gehoorapparaten werden genezen; zij konden hun apparaten wegdoen. Mensen brachten hun stokken en krukken naar het podium; anderen hun looprekken. Iedereen die ziek het gebouw was binnengekomen, ging genezen door Gods kracht naar buiten! Later stuurde de vrouw mij een brief. Ze schreef: “Broeder Schambach, God schonk me niet alleen 26 wonderen, hij schiep ook mannelijke organen bij mijn jongen!”

Ze vervolgde: “Er is nog een wonder waar u niets van weet. Ik vertelde u dat ik alles wat ik had in de collecte deed. God weet dat ik de waarheid sprak. Toen u wegliep, kwam een vrouw me groeten. Terwijl ze mijn hand schudde, voelde ik iets in m'n handpalm. Toen ze m'n hand losliet zag ik dat het een 20 $ biljet was. Andere mensen wachtten op hun beurt en zij wilden allemaal mijn hand schudden. Alle gaven mij een offerande.” Deze lieve moeder schreef: “ Dat is nu echt Jezus! Hij liet mij een week lang in een hotel logeren, driemaal per dag in een restaurant eten, 3 diensten per dag bijwonen om een geestelijke zegen te ontvangen en naar huis gaan met een gloednieuw kind! Ik rende naar de dames toiletten en telde al het geld. Ik ging met meer geld naar huis dan ik gekomen was!”

Er was één ding in die brief dat mij door de jaren heen is bijgebleven: “U kunt God in 't geven nooit overtreffen!”

 

© Terebinten der Gerechtigheid - Jesaja 61:3